"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Στα βήματα της Ιστορίας - Μηλιές Πηλίου



Στο χωριό Μηλιές Πηλίου μπορείτε να επισκεφθείτε τον όμορφο παλιό σιδηροδρομικό σταθμό και το μικρό μουσείο του δίπλα στους καταρράκτες. Κοντά στο σταθμό εντοπίσαμε το μνημείο εκτελεσθέντων του χωριού κατά τη Γερμανική Κατοχή. 

Διαβάζουμε σχετικά:

Με την κατάρρευση της Ιταλίας το 1943, οι Ιταλοί εγκατέλειψαν τρόφιμα και όπλα πίσω τους. Στο Βόλο το υλικό βρίσκει το δρόμο του προς το Πήλιο και τους αντάρτες. Οι Γερμανοί εγκαθίστανται στο Βόλο. Στις 26 Σεπτεμβρίου ένας Γερμανός αξιωματικός και ένας στρατιώτης, προπομποί μιας γερμανικής φάλαγγας που πήγαινε πρός τις Μηλίες, σκοτώνονται σε μιά μικρή μάχη με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ.  Η φάλαγγα που ακολούθησε θεώρησε ότι οι αγνοούμενοι τους ήταν αιχμάλωτοι των ανταρτών.  Στο Βόλο οι Γερμανοί συλλαμβάνουν εκατοντάδες πολίτες στις 1 Οκτωβρίου και τους φυλακίζουν στην Εξωραϊστική και στο σχολείο της Νέας Ιωνίας. Στο μεταξύ έχοντας κλείσει τις τοπικές εφημερίδες, επιτρέπουν την έκδοση ένος  δισέλιδου έντυπου με το όνομα “Ο Τύπος του Βόλου” υπό ασφυσκτική λογοκρισία. Στις 2 Οκτωβρίου ο Ρίκερτ, διοικητής της πόλης βγάζει την ανακοίνωση που βλέπετε στην εικόνα, και απειλεί με αντίποινα.  Στο φύλο της 3ης Οκτωβρίου διαβάζουμε τα πρώτα 10 ονόματα εκτελεσθέντων – Σάββας Γεώργιος, Τσαλματζάς Γεώργιος,  Τσαλματζάς Ιωάννης, Κεχαγιάς Βασίλειος, και άλλοι.

Στο μεταξύ βρίκονται οι νεκροί Γερμανοί και το σχέδιο των αντιποίνων μπαίνει σε εφαρμογή. Δευτέρα 4 Οκτωβρίου χαράματα μιά φάλαγγα Γερμανών ξεκινά από τον Βόλο. Λίγες ώρες μετά το χωριό αρχίζει να καίγεται.  Ενας ηλικιωνένος αυτόπτης μάρτυρας  λέει: “Απ΄τα ανοίγματα των σπιτιών μας έριχναν οι Γερμανοί μιά σκόνη, πυροβολούσαν και ο χώρος λαμπάδιαζε.  Ο ουρανός σε λίγο βάφτηκε μ΄ένα απαίσιο κόκκινο χρώμα, τα ζώα ούρλιαζαν, οι κρότοι από τα ξύλα που καίγονταν και από τους τοίχους που γκρεμίζονταν ήταν τρομεροί. Μας είχαν καταστρέψει. Αλλά εκείνο που ήταν αβάσταχτο ήταν το μακελειό που γινόταν στον σταθμό. Οι Γερμανοί εκτελούσαν εκεί, μέσα στην φωτιά, τους συμπατριώτες μας ανά πεντάδα… Την άλλη μέρα σ΄ έναν ομαδικό τάφο θάψαμε τους 29 νεκρούς και σήμερα ένα απλό άσπρο μνήμα θυμίζει στον επισκέπτη τα ονόματα αυτών που χάσαμε”. Ελάχιστοι κάτοικοι έμειναν στις Μηλιές μετά την καταστροφή. Άλλοι πήγαν στα καλύβια στους ελαιώνες, άλλοι στο Βόλο.   Οι ατυχίες για το όμορφο αυτό χωριό συνεχίστηκαν. Οι Γερμανοί τους ξαναἑπισκέπτονται”αργότερα και λεηλατούν, συλλαμβάνουν και εκτελούν ντόπιους. Αργότερα το ’46 η περιοχή πλήττεται ἀπό μια κατακλυσμιαία βροχή που κάνει μεγάλες ζημιές.  


Η φωτογραφία δείχνει τα ερείπια παλιού μύλου και ξενοδοχείου κοντά στον Σταθμό που κάηκαν από τους Γερμανούς και προέρχεται, καθώς και η αφήγηση του γεγονότος από το βιβλίο “Μηλιές, Κώμη του Πηλίου όρους” της Ελένης-Φαίης Σταμάτη, Εκδόσεις Αθηναίος, 1989. 

Φωτογραφίες








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου