Για δεύτερη φορά, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου Γιώργος Κόκκινος βρέθηκε στο στόχαστρο της εφημερίδας "Πρώτο Θέμα", της εφημερίδας εκείνης που έφερε στο φως της δημοσιότητας γνωστά "διαμάντια" της ειδησεογραφίας όπως το αμοντάριστο πλάνο του Παύλου Φύσσα να ψυχορραγεί στα χέρια της κοπέλας του και τα μυθικά αφιερώματα του "εθελοντικού έργου" των ταγμάτων εφόδου της ναζιστικής συμμορίας που λέγεται Χρυσή Αυγή.
Μετά το άρθρο- λίβελο του 2009 με τίτλο "Γιώργος Κόκκινος - Η Ρεπούση του Αιγαίου" (καταλαβαίνετε από τον τίτλο για ποιο επίπεδο αυριανιστικής δημοσιογραφίας μιλάμε), το "Πρώτο Θέμα" "ξαναχτυπά" με άρθρο που στοχοποιεί τον Γιώργο Κόκκινο και άλλους ιστορικούς (Κωνσταντίνα Ανδριανοπούλου, Πολυµέρης Βόγλης, Κώστας Κασβίκης, Χριστίνα Κουλούρη, Άγγελος Παληκίδης, Ζέτα Παπανδρέου, Τριαντάφυλλος Πετρίδης, Παναγιώτης Πυρπυρής, Βασιλική Σακκά) με τίτλους όπως «παραχαράκτες», «αγράμματοι», «τουρκολάγνοι», «ιδεολογικά εθελόδουλοι» και άλλους χαρακτηρισμούς βγαλμένους απευθείας από το σκοταδιστικό ντουλάπι της εθνικιστικής ναφθαλίνης.
Πρόκειται για τη "διαπίστωση" ότι τα νέα βιβλία σχολικής ιστορίας, στην επιτροπή αξιολόγησης των οποίων συμμετέχουν οι ανωτέρω ακαδημαϊκοί, "βαφτίζουν τα Σκόπια Μακεδονία" και άλλα τέτοια ευτράπελα. Η παραπάνω άποψη στοιχειοθετείται από πλευράς "Πρώτου Θέματος" με κόψε-ράψε δηλώσεων και απόψεων και με την προσφιλή στον κιτρινισμό τακτική της αποσπασματικής αφαίρεσης μιας φράσης από το πλαίσιο στο οποίο διατυπώνεται.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου Γιώργος Κόκκινος ασχολείται με θέματα τραυματικής μνήμης, Ιστορίας της Ιστοριογραφίας και Παιδαγωγικής της Ιστορίας, έχοντας γράψει δεκάδες βιβλία με θέμα τις Πολιτικές της Μνήμης των Ευρωπαϊκών Χωρών, τη διαχείριση του τραύματος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και του Ολοκαυτώματος και την απονομή Ιστορικής Δικαιοσύνης.
Πρόκειται για έναν πολυγραφότατο καθηγητή, που δεν δίστασε ποτέ να εμπλακεί και να θίξει ακανθώδη ζητήματα της Ιστορίας και Ιστοριογραφίας, εκεί που εύκολα και ανώδυνα θα μπορούσε να μην "ενοχλεί" κανέναν περιοριζόμενος σε ιστορικά ζητήματα ευρείας κατανάλωσης, κάτι δηλαδή σαν τα ιστορικά αφιερώματα του "Πρώτου Θέματος".
Εκτός των παραπάνω, οι χιλιάδες μαθητές και φοιτητές του, διαφωνούσαν ή συμφωνούσαν μαζί του, σίγουρα θυμόνται το επίπεδο των μαθημάτων του, το προσωπικό του ενδιαφέρον και τη μεθοδικότητά του. Πράγματα που πήραν μαζί τους ως εφόδια στις τάξεις στις οποίες μετέπειτα δίδαξαν και συνέχισαν με τον τρόπο αυτό τον κύκλο της επιστημονικής αναμέτρησης με την Ιστορία.
Αλήθεια τι είδους προδοσία προς το έθνος διέπραξε ο Γιώργος Κόκκινος;
Απολύτως καμία.
Το θέμα εδώ είναι πολύ απλούστερο: Το "Πρώτο Θέμα" επιλέγει να πετάξει λάσπη, εκφράζοντας απόψεις της εθνικιστικής δεξιάς και ασκώντας μια χαμηλοτάτου επιπέδου "αντιπολίτευση" στο ζήτημα των νέων ιστορικών σχολικών βιβλίων.
Πέραν όμως αυτού, συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τις απόψεις οποιουδήποτε ακαδημαϊκού, καθηγητή ή επιστήμονα, το διακύβευμα είναι σοβαρότερο: Έχει το δικαίωμα έκφρασης γνώμης, ή πρέπει να υφίσταται προσωπικούς προπηλακισμούς και κάθε είδους βοθρολογία;
Κι αν η επιστήμη δεν αποτελεί πεδίο γόνιμου διαλόγου, διεπαφής και ελεύθερης έκφρασης, τότε τι άραγε είναι η επιστήμη;
Η αλήθεια είναι ότι ο Γιώργος Κόκκινος δεν χρειάζεται προσωπική υπεράσπιση από κανέναν. Το έργο του, μέσα κι έξω από τα αμφιθέατρα "συνηγορεί" για το ποιόν του. Αυτό όμως που χρήζει υπεράσπισης είναι η ελευθερία της έκφρασης και της συμφωνίας ή διαφωνίας, βασική αρχή κάθε επιστήμης και επιστήμονα.
Διαμάντης Θεόφιλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου